ΜΕΓΑΛΩΝΟΝΤΑΣ ΣΩΣΤΟΥΣ ΚΑΙ ΕΠΙΤΥΧΗΜΕΝΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ

Πολύ συχνά εμείς οι γονείς λέμε ένα πράγμα, θέλω να γίνουν  τα παιδιά μου  σωστοί άνθρωποι, ευτυχισμένοι και ικανοποιημένοι από τη ζωή  τους! Στην πράξη, όμως, συχνά παραμελούμε  να δώσουμε στα παιδιά  μας γερά θεμέλια για το χαρακτήρα και την προσωπικότητά  τους...Αν μη τι άλλο, πολλές φορές δεν ασχολούμαστε τόσο συνειδητά με αυτόν τον τομέα της αγωγής του παιδιού μας, όσο ασχολούμαστε με το σχολείο και τα ακαδημαϊκά του εφόδια!

Ένα παιδί, λοιπόν, για να γίνει αυτό που λέμε "σωστός" άνθρωπος μεγαλώνοντας, χρειάζεται να πάρει από εμάς τους γονείς και μερικά  "άυλα" αλλά  κεφαλαιώδη  σημασία εφόδια. Για την ακρίβεια, χρειάζεται να του προσφέρουμε την υποστήριξη και τη φροντίδα μας σε τέσσερα βασικά εφόδια για τη ζωή!

Αυτοεκτίμηση

Η υγιής αυτοεκτίμηση  του παιδιού είναι η αφετηρία που του δίνει αρκετή σιγουριά για να τολμά στη ζωή, να προσπαθεί, να ρισκάρει και να καταφέρνει πράγματα. Ο άνθρωπος που έχει χαμηλή αυτοεκτίμηση δεν τολμά να αγαπήσει, ούτε αφήνεται να αγαπηθεί, επειδή τρέμει μήπως πληγωθεί, και φοβάται ότι θα διαλυθεί εάν συμβεί αυτό. Ο άνθρωπος με χαμηλή αυτοεκτίμηση δεν επιμένει, απογοητεύεται εύκολα, τα παρατά με το παραμικρό, επειδή δεν πιστεύει στον εαυτό του ότι θα επιτύχει.

Διδάσκεται η αυτοεκτίμηση; Όχι, δεν διδάσκεται, αλλά εμπνέεται στο παιδί. Δεν μπορείς να  του πεις "θέλω να πιστεύεις στον εαυτό σου και να έχεις αυτοπεποίθηση", ενώ στην καθημερινή επαφή μαζί του διαρκώς το πυροβολείς, "πάλι άργησες, πάλι έκανες λάθη, πώς είσαι έτσι, τίποτα δεν κάνεις καλά".

Το παιδί νιώθει ότι αξίζει:

α) όταν αισθάνεται ότι αγαπιέται χωρίς όρους, ακόμα κι όταν κάνει ανοησίες και σαχλαμάρες,

β) όταν ο γονιός βλέπει, τονώνει και επιβραβεύει τα θετικά και τις προσπάθειές του.

Άρα, όταν χρειάζεται να πειθαρχήσετε το παιδί σας φροντίστε να του τονίσετε: " Το ξέρεις πόσο σε αγαπώ και αυτό που μόλις έκανες καθόλου δεν μου άρεσε". Φροντίστε να καταλαβαίνει το παιδί ότι η επιτίμηση πάει στη συμπεριφορά μόνο και όχι στο άτομό του.

Κι ακόμα, είναι σημαντικό να μη θεωρείτε αυτονόητο κανένα από τα όμορφα πράγματα που κάνει το παιδί σας. Προσφέρετέ του έπαινο και αναγνώριση για κάθε τι θετικό, όσο" λίγο" και να νομίζετε ότι είναι: ίσως παίζει όμορφα, κάνει ωραίες κατασκευές, ζψγραφίζει, είναι πρόθυμο να βοηθήσει, τρώει καθαρά... Για κάθε τι θετικό προσφέρετέ του αποδοχή και αναγνώριση και θα ανταποκριθεί, προσπαθώντας ακόμα περισσότερο, αλλά κυρίως θα νιώθει καλά για τον εαυτό  του.

Υπευθυνότητα

Πολλοί γονείς έχουμε τόση μεγάλη αγάπη για τα παιδιά μας, που θέλουμε να ικανοποιήσουμε κάθε τους χατίρι, να τα προστατέψουμε από κάθε πόνο, να λύσουμε εμείς κάθε τους πρόβλημα. Αλλά αυτή η έκφραση αγάπης δεν είναι καθόλου ωφέλιμη για το παιδί και ονομάζεται "υπερπροστασία". Αυτή η αγάπη και αποπνικτική φροντίδα μαθαίνει στο παιδί να γίνεται εξαρτημένο από  σας, να μην επιδιώκει μόνο του λύσεις, να μην ξέρει καν πως να λύσει τα προβλήματά  του, αφού μια ζωή εσείς τα τακτοποιείτε όλα. Επιπλέον, αυτό το παιδί μεγαλώνει και γίνεται θυμωμένος και γκρινιάρης ενήλικας, γιατί δεν συμβιβάζεται ποτέ με το ότι στην ενήλικη ζωή δεν υπάρχει δίπλα του αυτός που θα τα λύσει όλα και θα τα τακτοποήσει όλα, όπως όταν ήταν παιδί!

Όρια

Ίσως κάποιοι από  μας λέμε αυτή τη στιγμή "είναι αργά. έχω χάσει το παιχνίδι, δεν με υπακούει, δεν πειθαρχεί το παιδί μου". Ποτέ δεν είναι αργά! Θα δείτε ότι, όταν οι συμπεριφορά  ενός παιδιού έχει συνέπειες, τότε το ίδιο τι παιδί μεταβάλει τη συμπεριφορά του και γίνεται συνεργάσιμο και χαρούμενο.

Πολλοί γονείς νομίζουμε ότι με τη φωνή, με τον καυγά συνετίζουμε το παιδί μας. Και πράγματι, αυτές οι στρατηγικές μπορεί να έχουν ένα αποτέλεσμα για λίγο. Όλοι, όμως, θα συμφωνήσουμε ότι αυτού του είδους οι τακτικές δεν έχουν μόνιμο αποτέλεσμα...

Την επόμενη μέρα, ώρα, το επόμενο λεπτ'ο, το παιδί ξαναγυρίζει πάλι στα ίδια, προς δική μας απελπισία!

Αυτό γίνεται γιατί η φωνή και ο καυγάς δεν έχουν παιδαγωγική αξία. Ούτε η τιμωρία έχει ουσιαστική παιδαγωγική αξία. 'Ολα  αυτά σπάνε το ηθικό του παιδιού ή το κάνουν επιθετικό και ανεξέλεγκτο απέναντί  μας. Το παιδί καταλήγει σε ένα συμπέρασμα "είσαι κακιά μαμά¨, και όχι στο συμπέρασμα "αυτό που μόλις έκανα δεν με  συμφέρει"... Έτσι, δεν μεταβάλει τη συμπεριφορά του!

Εμπειρίες  επιτυχίας

Ένα ακόμα σημαντικό συστατικό του ανθρώπου που προχωρά μπροστά και τα καταφέρνει στη ζωή είναι το "ιστορικό" του με επιτυχίες. Όταν ένας  άνθρωπος ανακαλύπτει από μικρός ότι έχει ικανότητες, ότι τα καταφέρνει, ότι πετυχαίνει, τότε σε όλη την ενήλικη ζωή του έχει εμπιστοσύνη στις δυνατότητές και  στις  ικανότητές του. Πάρτε το μεγενθυτικό σας φακό και βρείτε σε πια πράγματα αξίζει να καμαρώνετε το παιδί σας...

Ζωγραφίζει ωραία; Είναι καλός στο μπάσκετ; Είναι τακτική στα πράγματά της; Αγαπά και φροντίζει τη γιαγιά; Εάν δεν μπορείτε να δείτε κάτι καλό στο παιδί ασς, τότε κάτι δεν πάει καλά με τα μάτια σας ή έχετε υπερβολικά πολλές και ψηλές προσδοκίες από αυτό. Βοηθήστε το παιδί σας να νιώσει ότι πετυχαίνει, είναι απαραίτητο!

Δημιουργήστε τις προϋποθέσεις για να νιώσει ότι έχει ικανότητες. Ψάξτε και βρείτε ευκαιρίες για να του πείτε "Μπράβο!" και θεμελιώνετε το μέλλον  του!

Σε όλα τα παραπάνω εμείς οι γονείς δεν τα καταφέρνουμε πάντα. Δεν χρειάζεται να νιώθουμε ενοχή γι' αυτό! Η πρόθεση και η προσπάθειά μας να βελτιωνόμαστε είναι το ήμισυ του παντός!

Από την Αγνή Μαριακάκη
Ψυχολόγος-Ερευνήτρια

Mοιραστείτε στα σχόλια  τις δικές  σας ιδέες και σκέψεις  σχετικά  με το θέμα!